«زیركوه» شهری در شمال‌شرقی خراسان جنوبی، بین رشته‌كوه‌های قهستان و مرز افغانستان، است، كه همچون اسمش در همنشینی كوه و زندگی معنی پیدا میكند؛ «زیركوه»: جایی كه پر از اصالت، آرامش و زیبایی است.
درواقع جاذبه شگفت انگیز «زیركوه» آن است، كه كوه و بیابان را كنار هم دارد؛ یعنی اگر صبح در قله پربرف كوه هستی، عصر می‌توانی وسط تپه‌های شنی باشی!
«زیركوه» از زمان ایران باستان، مسیر ارتباطی بین خراسان، سیستان و افغانستان بوده‌است و در دوره صفویه و قاجار، اهمیت نظامی و اقتصادی داشته‌است؛ چراكه وجود قلعه‌های قدیمی بسیار و گاه صعب‌العبور؛ چون «قلعه تاریخی زهان» و «قلعه پیرمبارك» و «شاهكوه» فضایی دنج و امن ایجاد كرده است؛ بطوریكه اسماعیلیان در قرون وسطی در آنجا پناه می‌گرفتند.
«زیركوه» باوجود خشكی اقلیم، دارای طبیعتی بسیار زیباست؛ دامنه‌های پر از گل‌های وحشی، چشمه‌ها و درختان بادام در دل دره‌های «زهان»، زیبایی طبیعی خیره كننده‌ای را به نمایش می‌گذارد.
گفتنی‌ست «زیركوه» از لحاظ اقتصادی به «طلای سرخ و قرمز»ش یعنی «زعفران و زرشك» شناخته می‌شود.
وجود 100 رشته قنات در این منطقه نشان از درك شگفت انگیز نیاكان ما از علم مهندسی آب در این منطقه دارد.
