در برنامه «صبح به وقت فرهنگ» رادیو فرهنگ، دكتر حسین ابراهیمی‌مقدم، روانشناس، درباره چرایی تمایل انسان‌ها به قضاوت دیگران از روی ظاهر گفت: «واقعیت این است كه اغلب ما، حتی اگر ادعا كنیم قضاوت نمی‌كنیم، ناخودآگاه از ظاهر افراد برداشت‌هایی می‌كنیم. این موضوع ریشه در ذهن انسان دارد، چون مغز ما برای بقا و تصمیم‌گیری سریع طراحی شده و به همین دلیل از نشانه‌های ظاهری برای شناخت اولیه استفاده می‌كند.» او افزود: «در پژوهشی كه انجام دادیم، وقتی تصاویر كودكان با ظاهرهای متفاوت را به معلمان نشان دادیم، بیشتر
دكتر ابراهیمی‌مقدم در ادامه توضیح داد: «قضاوت از روی ظاهر تا حدی طبیعی است، چون زبان بدن و حالت چهره می‌تواند نشانه‌هایی از درون فرد را نشان دهد، اما مشكل آنجاست كه ما گاهی با قطعیت درباره شخصیت دیگران نظر می‌دهیم. باید یاد بگیریم میان برداشت اولیه و قضاوت قطعی تفاوت بگذاریم.» او همچنین تأكید كرد: «آراستگی و ظاهر مرتب تأثیر روانی مثبتی دارد، هم بر خود فرد و هم بر اطرافیانش. ظاهر ما بخشی از احترام به خود و دیگران است. اما نباید اجازه دهیم كه ظاهر، معیار اصلی قضاوت ما درباره ارزش و شخصیت افراد باشد.»
این روانشناس در پایان خاطرنشان كرد: «بهتر است در برخورد با دیگران ابتدا ذهن خود را از پیش‌داوری خالی كنیم و فرصت شناخت واقعی را به طرف مقابل بدهیم. همان‌طور كه ظاهر آراسته نشانه احترام است، پرهیز از قضاوت شتاب‌زده نیز نشانه بلوغ فكری و احترام به انسانیت دیگران است.»
