در برنامه « چراغداران» كه شرح كوتاهی از زندگی مفاخر ادبی و فرهنگی كشورمان است، بهروز رضوی با روایت بخشی از زندگی این ایران‌شناس و اوستاشناس یاد استاد ابراهیم پورداوود را گرامی میدارد.
استاد ابراهیم پورداوود، پژوهنده و اوستاشناس نامدار ایرانی، در سحرگاه آدینه بیستم بهمن‌ماه ۱۲۶۴ خورشیدی در محله‌ سبزه میدان رشت زاده شد. «گاتها»، «خرمشاه»، «پوراندخت‌نامه»،یشت‌ها»، «خرده‌اوستا»، «یسنا»، «هرمزد‌نامه»، «یادداشت‌های‌گات‌ها»، «ویسپرد»، «ایرانشاه»، «رساله سوشیانس»، «فرهنگ ایران باستان» و «آناهیتا» از جمله كتاب‌های اوست.
وی استاد ممتاز دانشگاه تهران و احیاگر زبان و فرهنگ ایران باستان بود ، از كودكی به دانستن اوضاع ایران قدیم علاقه‌مند بود سال‌های دراز در ‌باره زرتشت به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی كه از زبان‌های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و تركی و دیگر زبان‌های كهن داشت، تمام كتاب‌های مربوط به ایران قدیم را - كه به زبان‌های گوناگون نوشته شده بود - در كتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات (۲۶آبان۱۳۴۷ شمسی)به مطالعه و بررسی سرگرم بود و در این راه از مباحثه و مكاتبه با دانشمندان بزرگ ایران‌شناسی دنیای غرب از جمله ماركوارت، مان، هارتمان، فرانك، شدر، براون، میتووخ، مینورسكی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌كرد.
ترجمه و گزارش اوستا به فارسی برجسته‌ترین اثر پورداوود به‌شمار می‌رود.
پورداوود در ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران بازنشسته شد و در ۱۳۴۶ عنوان استاد ممتاز دانشگاه را به دست آورد. از زمان بازنشستگی به بعد، اوقات خود را به مطالعه و پژوهش گذراند و كمتر در مجامع دیده شد و سرانجام در بامداد ۲۶ آبان ۱۳۴۷ درگذشت و در رشت، در آرامگاه خانوادگی خود به خاك سپرده شد.
برنامه »چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت ۱۱:۵۰ روی موج‌اف ردیف۱۰۶ مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید .