در برنامه سرزمین من رادیو فرهنگ، فریبا داوری، هنرمند زری‌باف اصفهانی، درباره پیشینه و ویژگی‌های این هنر فاخر ایرانی توضیح داد.
داوری با اشاره به قدمت این هنر گفت: «زری‌بافی پیشینه‌ای حدود 2500 ساله دارد و از دوره هخامنشیان آغاز شده است. اوج شكوفایی آن در عصر صفوی بود كه با تلفیق هنر نقاشی رضا عباسی و مهارت زری‌بافان، آثار بسیار ارزشمندی خلق شد. این هنر سینه‌به‌سینه تا امروز منتقل شده و همچنان توسط هنرمندان در شهرهایی چون اصفهان، كاشان و تهران زنده نگه داشته می‌شود.»
وی در توضیح نمونه‌ای از آثار خود بیان كرد: «یكی از پارچه‌های نفیسی كه در دست دارم با الهام از طرح شكارگاه دوره ساسانی بافته شده است. این اثر با تار و پود ابریشم طبیعی و نخ‌های طلا و نقره خلق شده و یازده رنگ در آن به كار رفته است. نمونه اصلی این طرح در موزه متروپولیتن نگهداری می‌شود كه ما آن را بازآفرینی كردیم.»
داوری درباره روند بافت گفت: «زری‌بافی كاری بسیار سخت و پیچیده است و دست‌كم دو نفر باید همزمان روی دستگاه كار كنند؛ یكی به‌عنوان گوشواره‌كش و دیگری بافنده. نكته جالب اینكه بافنده پارچه را از پشت می‌بافد و تنها از طریق آینه می‌تواند طرح درست را ببیند.»
او افزود: «در گذشته از پارچه‌های زری برای لباس پادشاهان، پرده‌ها و تزئینات درباری استفاده می‌شد. امروز نیز اغلب به صورت قاب یا آثار تزئینی عرضه می‌شود و می‌تواند ظرفیت بالایی برای صادرات و ارزآوری داشته باشد.»
این هنرمند اصفهانی همچنین به استقبال مردم در نمایشگاه‌های مختلف اشاره كرد و گفت: «حتی نسل‌های جوان وقتی با این هنر آشنا می‌شوند، با شگفتی و اشتیاق آن را دنبال می‌كنند.»
